Kelantan dah tak miskin kerana rakyat ada banglo, kereta mewah
Oleh Imlan Adabibhnews@bharian.com.my
2012/04/09
PENERBANGAN dari Kuala Lumpur ke Kota Bharu hampir menggambarkan suasana yang ada di Kelantan. Enam penumpang pesawat memakai jersi The Red Warriors. Ada pula yang berketayap dan berjubah di samping bercakap soal politik Islam.
Di Kota Bharu, poster parti politik hampir mendominasi bumi Kelantan. Lambang PAS dan Barisan Nasional (BN) bertebaran di beberapa tempat, seolah-olah musim pilihan raya umum sudah tiba.
Bagi kebanyakan rakyat Kelantan pilihan raya dan politik sebahagian daripada budaya kehidupan.
Mereka boleh berada di kedai kopi untuk beberapa jam semata-mata bercakap soal politik kepartian yang disokong. Mereka boleh bergaduh sesama sendiri semata-mata pegangan politik.
Sebelum ini pernah berlaku kes perceraian kerana kepercayaan siasah yang berbeza. Majlis ceramah dan pertemuan politik kerap dilakukan saban malam.
Jika mahu dikaitkan dengan keunikan, cara orang Kelantan berpolitik amat unik. Mereka boleh menyokong sesuatu pihak untuk tempoh tertentu dan boleh mengubah sokongan jika orang yang disokong bertindak korup dan menyeleweng.
Berbeza dengan negeri lain yang mempunyai penyokong UMNO yang setia dan pengikut PAS yang tegar.
Rakyat Kelantan tidak kekal menyokong PAS seperti juga tidak cekal bersama UMNO dan BN. Mereka hanya melihat calon terbaik untuk disokong dan boleh mengubah kerajaan negeri jika tokoh yang dipilih sebelumnya gagal melaksanakan amanah yang diberi.
Sejarah membuktikan Kelantan sudah beberapa kali menukar kerajaan negeri. Dalam pilihan raya pramerdeka pada 27 Julai 1955, parti Perikatan diberi mandat penuh, tetapi dalam pilihan raya pertama selepas merdeka pada Ogos 1959, PAS pula diberi mandat menerajui kerajaan apabila menang besar dengan memperoleh 28 daripada 30 kerusi dipertandingkan.
Pada pilihan raya 1978 pula, Barisan Nasional (BN) berjaya mendapat mandat kali kedua menerajui kerajaan negeri dengan PAS hanya mampu bertahan di dua kerusi, Sering dan Manek Urai.
Isu rasuah dan balak membabitkan individu PAS tertentu menyebabkan BN menguasai Kelantan.
Bagaimanapun, pada pilihan raya 21 Oktober 1990, sekali lagi orang Kelantan mengambil sikap mengubah kepemimpinan kerajaan negeri daripada BN kepada Angkatan Perpaduan Ummah (APU) yang terdiri daripada PAS dan Semangat 46. Faktor Tengku Razaleigh Hamzah memainkan peranan penting kerana pimpinan UMNO Pusat yang mengambil sikap anti-Kelantan mendorong PAS berkuasa selama 22 tahun hingga kini.
Faktor Datuk Nik Aziz Nik Mat juga tidak terkecuali kerana kesederhanaan peribadinya.
Semangat berpolitik orang Kelantan ini jugalah menyebabkan pelbagai parti politik lahir seperti BERJASA, HAMIM, Semangat 46 dan AKIM. Tokoh politik pula lahir dengan pelbagai latar belakang menarik.
Walaupun Kelantan didominasi penduduk Melayu dengan kadar 90 peratus, sikap kenegerian tidak wujud dan mereka boleh menerima tokoh luar yang dilihat dapat mewarnai suasana politik di Negeri Cik Siti Wan Kembang.
Tokoh seperti Mohamad Sabu dari Pulau Pinang, Dr Daeng Sanusi Mariok (Johor), Nasharuddin Mat Isa (Negeri Sembilan), Dr Mohd Hatta Ramli (Selangor), Sallehuddin Ayub (Johor) dan Saifuddin Nasution (Kedah) melangkah masuk ke Dewan Rakyat melalui pemilihan rakyat Kelantan.
Proses ini akan berterusan apabila sikap sederhana dan relevan membenarkan hukum politik kenegerian digerakkan oleh tokoh tempatan dan luar Kelantan.
BN (UMNO) kini banyak menggerakkan jentera kempen bagi membentuk kerajaan negeri selepas Pilihan Raya Umum Ke-12. Kononnya banyak gerakan anak muda menyuarakan sokongan ke arah perubahan siasah demi masa depan ekonomi dan kerjaya masing-masing.
Bagi masyarakat luar, isu kemiskinan dan projek pembangunan hampir sinonim dengan Kelantan.
Bagaimanapun, jika berada di negeri Pantai Timur itu, dakwaan itu bukan lagi isu kerana soal kemiskinan berlaku di mana-mana negeri di Malaysia.
Kelantan tetap menikmati projek pembangunan, jalan raya sempurna dan kemudahan asas seperti di negeri lain. Hanya bekalan air bersih yang masih menjadi mimpi di Tanah Serendah Sekebun Bunga.
Banyak kediaman bertaraf banglo dan kereta mewah di segenap daerah di Kelantan membuktikan hakikat ekonomi tempatan. Ia bercanggah dengan isu kemiskinan yang dijaja pada peringkat Pusat.
Lebih menarik lagi apabila hampir setiap kawasan di Kelantan ada kuda. Dianggarkan jumlah keseluruhan kuda di Kelantan melebihi 1,000 ekor.
Kebanyakannya dibela masyarakat kampung untuk mereka bersukan pada waktu petang atau pada masa lapang. Kos membela kuda amat tinggi dan memerlukan ringgit yang cukup. Apakah mitos kemiskinan masih boleh dipertahankan?
Di Kota Bharu, poster parti politik hampir mendominasi bumi Kelantan. Lambang PAS dan Barisan Nasional (BN) bertebaran di beberapa tempat, seolah-olah musim pilihan raya umum sudah tiba.
Bagi kebanyakan rakyat Kelantan pilihan raya dan politik sebahagian daripada budaya kehidupan.
Mereka boleh berada di kedai kopi untuk beberapa jam semata-mata bercakap soal politik kepartian yang disokong. Mereka boleh bergaduh sesama sendiri semata-mata pegangan politik.
Sebelum ini pernah berlaku kes perceraian kerana kepercayaan siasah yang berbeza. Majlis ceramah dan pertemuan politik kerap dilakukan saban malam.
Jika mahu dikaitkan dengan keunikan, cara orang Kelantan berpolitik amat unik. Mereka boleh menyokong sesuatu pihak untuk tempoh tertentu dan boleh mengubah sokongan jika orang yang disokong bertindak korup dan menyeleweng.
Berbeza dengan negeri lain yang mempunyai penyokong UMNO yang setia dan pengikut PAS yang tegar.
Rakyat Kelantan tidak kekal menyokong PAS seperti juga tidak cekal bersama UMNO dan BN. Mereka hanya melihat calon terbaik untuk disokong dan boleh mengubah kerajaan negeri jika tokoh yang dipilih sebelumnya gagal melaksanakan amanah yang diberi.
Sejarah membuktikan Kelantan sudah beberapa kali menukar kerajaan negeri. Dalam pilihan raya pramerdeka pada 27 Julai 1955, parti Perikatan diberi mandat penuh, tetapi dalam pilihan raya pertama selepas merdeka pada Ogos 1959, PAS pula diberi mandat menerajui kerajaan apabila menang besar dengan memperoleh 28 daripada 30 kerusi dipertandingkan.
Pada pilihan raya 1978 pula, Barisan Nasional (BN) berjaya mendapat mandat kali kedua menerajui kerajaan negeri dengan PAS hanya mampu bertahan di dua kerusi, Sering dan Manek Urai.
Isu rasuah dan balak membabitkan individu PAS tertentu menyebabkan BN menguasai Kelantan.
Bagaimanapun, pada pilihan raya 21 Oktober 1990, sekali lagi orang Kelantan mengambil sikap mengubah kepemimpinan kerajaan negeri daripada BN kepada Angkatan Perpaduan Ummah (APU) yang terdiri daripada PAS dan Semangat 46. Faktor Tengku Razaleigh Hamzah memainkan peranan penting kerana pimpinan UMNO Pusat yang mengambil sikap anti-Kelantan mendorong PAS berkuasa selama 22 tahun hingga kini.
Faktor Datuk Nik Aziz Nik Mat juga tidak terkecuali kerana kesederhanaan peribadinya.
Semangat berpolitik orang Kelantan ini jugalah menyebabkan pelbagai parti politik lahir seperti BERJASA, HAMIM, Semangat 46 dan AKIM. Tokoh politik pula lahir dengan pelbagai latar belakang menarik.
Walaupun Kelantan didominasi penduduk Melayu dengan kadar 90 peratus, sikap kenegerian tidak wujud dan mereka boleh menerima tokoh luar yang dilihat dapat mewarnai suasana politik di Negeri Cik Siti Wan Kembang.
Tokoh seperti Mohamad Sabu dari Pulau Pinang, Dr Daeng Sanusi Mariok (Johor), Nasharuddin Mat Isa (Negeri Sembilan), Dr Mohd Hatta Ramli (Selangor), Sallehuddin Ayub (Johor) dan Saifuddin Nasution (Kedah) melangkah masuk ke Dewan Rakyat melalui pemilihan rakyat Kelantan.
Proses ini akan berterusan apabila sikap sederhana dan relevan membenarkan hukum politik kenegerian digerakkan oleh tokoh tempatan dan luar Kelantan.
BN (UMNO) kini banyak menggerakkan jentera kempen bagi membentuk kerajaan negeri selepas Pilihan Raya Umum Ke-12. Kononnya banyak gerakan anak muda menyuarakan sokongan ke arah perubahan siasah demi masa depan ekonomi dan kerjaya masing-masing.
Bagi masyarakat luar, isu kemiskinan dan projek pembangunan hampir sinonim dengan Kelantan.
Bagaimanapun, jika berada di negeri Pantai Timur itu, dakwaan itu bukan lagi isu kerana soal kemiskinan berlaku di mana-mana negeri di Malaysia.
Kelantan tetap menikmati projek pembangunan, jalan raya sempurna dan kemudahan asas seperti di negeri lain. Hanya bekalan air bersih yang masih menjadi mimpi di Tanah Serendah Sekebun Bunga.
Banyak kediaman bertaraf banglo dan kereta mewah di segenap daerah di Kelantan membuktikan hakikat ekonomi tempatan. Ia bercanggah dengan isu kemiskinan yang dijaja pada peringkat Pusat.
Lebih menarik lagi apabila hampir setiap kawasan di Kelantan ada kuda. Dianggarkan jumlah keseluruhan kuda di Kelantan melebihi 1,000 ekor.
Kebanyakannya dibela masyarakat kampung untuk mereka bersukan pada waktu petang atau pada masa lapang. Kos membela kuda amat tinggi dan memerlukan ringgit yang cukup. Apakah mitos kemiskinan masih boleh dipertahankan?
No comments:
Post a Comment